Doortje van Ginneken, 

Voorbij landschap

“Ik ga uit van het landschap, daar zit voor mij alles in. Het is een mooie vorm, met uitzicht, en ik kan er ook enige wijsheid in kwijt. Het liefst schilder ik een landschap met een verhaal, soms zie je er oude gebouwen of bunkers in. Er kan ook verlatenheid en eenzaamheid in zitten. Het is nooit gezellig en schattig.”

De schilderijen maken deel uit van een serie met de titel ‘Voorbij Landschap’. Vijf jaar geleden begon ze met ‘Voorbij Landschap I’, nu is ze al bij ‘Voorbij landschap VI’. “Het is het landschap voorbij, een kijkje erachter. Voor gebouwen en bunkers in het landschap kan het voorbij zijn. Daarnaast is er nog een betekenis: voorbij het letterlijke landschap.”

“Ik vind het heerlijk, je wordt helemaal op jezelf teruggeworpen. Het komt ook voor dat je iets niet weet. Het worstelen met het werk vind ik niet erg. Het lukt niet altijd, dan heb je tubes en het doek verknald. Daar moet je niet over zeuren.

Het is leuk om een paar keer per jaar ergens te exposeren en lid van een vereniging als Pulchri Studio te zijn. Daar doe ik behalve aan de jaarlijkse Voorjaars- en Najaars-salon-expositie ook mee aan een nog komende duo-expositie." 

Ze kan er veel in kwijt, vertelt ze. ”Ik kan ‘los’ gaan, ik kan iets weglaten uit het letterlijke landschap. Doordat ik werk in olieverf, kan het nog alle kanten op. Ik heb de vrijheid.” Af en toe schildert ze buiten, in Meijendel, of bij Wassenaar, bij de oude bunkers van het Panbos, te midden van het duinlandschap. “Het zijn resten van bunkers, met een mooie vorm. Ook het verhaal ervan telt. Soms, als ik in een andere stemming ben, ga ik naar de Zandmotor, beneden Kijkduin. Prachtig hoe daar de zee verandert met nieuw landschap. Ik schilder ook wel in Zeeland, je hebt er hele verlaten stukken. Je voelt de verlatenheid, een einde van de wereld gevoel.”

Naar aanleiding van foto’s en schetsen begint ze. “Het zijn schetsen op het doek. De olieverf breng ik aan in dunne lagen over elkaar, dan krijg je diepte. Ik vind het ook fijn om met zelfgemaakte verf, tempera en daarbij olie, te werken. Ik begin dan met (ei)tempera en ga dan verder met olieverf. Acryl is niets voor mij, als het op het doek staat kun je het niet meer veranderen, in olieverf kun je makkelijk veranderen.”

texten Walter van Teeffelen

Kijk voor meer werk op haar webesite: Doorwerken